Diksmuide nu            

De stad Diksmuide is de grootste gemeente in West-Vlaanderen. Door zijn ligging ten noordwesten in de provincie wordt Diksmuide omgegeven door de gemeenten Nieuwpoort, Middelkerke, Gistel, Koekelare, Kortemark, Houthulst, Lo, Alveringem en Veurne.
De fusiegemeente zelf is samengesteld uit 15 deelgemeenten. De eerste fusie in 1965 voegde Kaaskerke en Esen bij Diksmuide. Een tweede fusie in 1971 breidde Beerst uit met Keiem ; Pervijze met Lampernisse, Oostkerke en Stuivekenskerke ; Woumen verloor de parochie Jonkershove (gevoegd bij Houthulst) en Driekapellen werd gevormd uit Oudekapelle, Nieuwkapelle en St. Jacobskapelle. Tenslotte fusioneerde in 1977 met Diksmuide de al dan niet reeds gefusioneerde gemeenten : Beerst, Driekapellen, Leke, Vladslo, Woumen en Pervijze.

Inwoners

De Stad Diksmuide heeft een inwonersaantal van 16.512. De helft woont in Diksmuide, Esen en Kaaskerke, die de bebouwde kern vormt van de fusiegemeente. De totale oppervlakte is 15.439 ha. 82 a. 70ca.

Tewerkstelling

De globale tewerkstelling in de stad concentreert zich in de Diksmuide zelfs als diensten- en nijverheidscentrum. De tewerkstelling in de landbouw is relatief hoog, wat wijst op het agrarische karakter van de stad. Diksmuide heeft twee industrieterreinen en een derde regionaal terrein is in wording.

Landschappelijk

De stad Diksmuide ligt centraal op het grondgebied en domineert het gebied door zijn omvang. Het is strategisch gelegen tussen de IJzer en de Handzamevaart. Het bewoningsbeeld van de andere dorpen bestaat uit kerndorpen met lintbebouwing langs de uitwegen en hoeven verspreid in de omgeving. De grote dorpen liggen langs belangrijk wegen, terwijl de kleine dorpen midden in het landschap gelegen zijn met weinig verbindingswegen.

Landschappelijk zijn er op het grondgebied Diksmuide twee verschillende types te onderscheiden : de Polders in het westen en het overgangsgebied naar het Houtland in het oosten. De Polders zijn laag gelegen en een vlak gebied met een open landschap. De bodem bestaat er voornamelijk uit klei, zand en veen. De zandige droge ruggen zijn hoger gelegen dan de vochtige kleigronden. De IJzervallei vormt het laagst gelegen gedeelte. We vinden er een vochtig gebied, dat doorkruist wordt van een netwerk van grachten om de grond te draineren. De oorspronkelijke toestand is bewaard in het natuurreservaat de Blankaart. Een zijbeek van de IJzer werd gekanaliseerd en dringt door in het Houtland. De 5-meter hoogtelijn bakent dit Poldergebied af. We onderscheiden de Oudlandpolders en Middellandpolders. In de 11de eeuw werd een zeedijk gebouwd vanaf Oostduinkerke via Driekapellen. Deze dijk beschermde het Oudland tegen de latere overstromingen. De Middellandpolders werden nogmaals overstroomd en een nieuwe kleilaag werd afgezet, waardoor de bodemkenmerken verschillen van de Oudlandpolders. Doorheen de Middellandpolders stroomt de IJzer, die zich een vallei vormde. De IJzer komt in het zuiden van de gemeente, met een noordoostelijke richting binnen en vanaf Diksmuide verandert de richting naar het noordwesten om in Nieuwpoort in de Noordzee uit te monden. De IJzer vond 10.000 jaar geleden een rechtstreekse verbinding via kreken gevormd door de getijdenstroom. Deze IJzervallei zorgt ervoor dat de westelijke polders dieper in het binnenland doordringt. Het oostelijk gedeelte van de gemeente gaat over in het Houtland. Met een hoger gelegen reliëf valt dit duidelijk op in het landschap. De ondergrond is zandig en beter geschikt voor bebossing. Dit aanvankelijk bebost gebied werd voor een groot gedeelte ingenomen en in cultuur gebracht. Het droge karakter komt tot uiting door het ontbreken van het grachtenstelsel. De Handzamevaart en vallei deelt het gebied in een noordelijke en zuidelijke verhevenheid. De noordelijke heuvel wordt afgebakend door de 5 meter hoogtelijn, die de dorpskernen Vladslo, Beerst, Keiem en Leke verbindt. De verhevenheid reikt tot iets boven de 20 meter met hellingen tussen de 0,3 – 0,6 % of een stijging van 3 – 6 meter over een afstand van 1 km. De zuidelijk heuvel reikt tot 35 meter met steilere hellingen van 0,3 – 3 % of een stijging van 3 – 30 meter over een afstand van 1 km. Dit hogere reliëf beschermde het Houtland tegen overstromingen zodat de bovenste laag ouder is dan de Polders.

Natuurgebieden

Wat betreft natuurgebieden, biedt Diksmuide heel wat variatie. Het reservaat de Blankaart biedt ons het natuurlijke milieu van moerassen of meersen in de IJzervallei. De kleiputten Viconia, alhoewel kunstmatig ontstaan, bewaren een grote variatie aan planten. De bosgedeelten Bekelare en Praetbos zijn nog een overblijfsel van het grote bosgebied in het Houtland. De tegenstelling Polders en Houtland is merkwaardig om te bekijken. Een stadspark biedt de stadsbewoners een groen long in de directe omgeving.
Bouwkundig erfgoed

Wat betreft het bouwkundig erfgoed, biedt Diksmuide enkele mooie kerken, de Viconiahoeve en prachtige landelijke dorpen. Het bouwkundig erfgoed dateert grotendeels uit de jaren twintig dit door de verwoesting van de Eerste Wereldoorlog.

Bezoek de website.